Płomienny szal i następny uprzędziony motek

Szal powstał z dwóch motków moherku Kid Royal Alize w trudnym do określenia kolorze kojarzącym się z płomieniami.

Najbardziej pasował mi do tego koloru wzór Chinese Lace, który wykorzystałam już w szalu z mojej własnej przędzy pokazanym tutaj. Wzór przerabia się po obu stronach robótki, ale tak mi się podoba, że chętnie po niego sięgnęłam.
Szal ma wymiary 38x160cm, robiłam go na drutach 4,5mm.

Uprzędłam do końca wełnę pokazaną w poprzednim poście i splotłam ją metodą navajo. Chyba znalazłam swój sposób na tą technikę, ale będę ją jeszcze oswajać.

Mam 460 metrów przędzy w 100 gr, czyli w singlu miałam ponad 1300 metrów.
Teraz zastanawiam się na co przerobić oba motki. Myślałam o skarpetkach, ale robi się coraz cieplej i zaraz nie będę po nie sięgać. Może jakaś chusta - omotka wiosenna albo komin. Poszukam inspiracji, a tymczasem wracam do kołowrotka, na którym teraz przędzie się też bluefaced leicester, ale w wersji naturalnej.

Życzę Wam udanego weekendu:)

Trochę farbowania i przędzenia

Niedawno znalazłam czesankę Bluefaced Leicester, którą farbowałam trzy albo cztery lata temu. Z efektu farbowania wtedy nie byłam zadowolona, włożyłam ją do pudła i zapomniałam o niej. Czesanka była troszkę podfilcowana, szczególnie ta, w której jest więcej koloru niebieskiego (na zdjęciu u góry), ale uratować się ją dało.

Zanim zaczęłam prząść zdecydowałam się dodać wełnie koloru, bo to, co widziałam nie podobało mi się. Kawałek z przewagą koloru niebieskiego włożyłam gara z błękitnym barwnikiem i po tym liftingu wyglądała tak

Drugi kawałek czesanki z przewagą koloru żółtego i różowego namoczyłam, rozłożyłam na folii, polałam barwnikiem amarantowym, pomarańczowym i fiolet-lila (barwniki Kakadu) bez jakiegoś szczególnego planu, utrwaliłam na parze i otrzymałam piękną mieszankę różnych brązów, zgaszonych różów i fioletów z odrobiną starego złota.

Zaczęłam prząść błękitną czesankę cieniutko, po drodze rozluźniając zbite włókna.

A jak już wymęczyłam czesankę i siebie, postanowiła pomęczyć się jeszcze bardziej i spleść ją metodą navajo. Wiem, że wełna BFL nie za bardzo nadaje się na navajo, bo jest włochata i się haczy, ale jak się kto uprze... no to ma taką wymęczoną przędzę - ok. 380 metrów w 100 gr.

Zaczęłam też prząść drugi kawałek. Na razie wygląda tak

Splotę ja również metodą navajo. Nie potrafię się przekonać do tej metody splatania. Nie stosowałam jej często, wolałam splatać z sobą trzy single. Jej wielką zaletą jest uzyskanie ładnych przejść kolorystycznych w wielokolorowej przędzy. I to by było na tyle. Jest dla mnie niewygodna, nie potrafię tak kontrolować przędzy jak przy splataniu trzech nitek w wyniku czego mam odcinek mocno skręcony, a trochę dalej niedokręcony. Pozostaje mi trenować, trenować i jeszcze raz trenować:) Może przy n-tym motku coś zaskoczy.

Pozdrawiam wszystkich zaglądających i życzę Wam miłego weekendu:)

Kolorowy eksperyment

Wymyśliłam sobie kiedyś przędzę, która zaczynałaby się jednym kolorem i ton za tonem przechodziła w inny. Nic odkrywczego, w sieci widywałam właśnie takie cuda. Wybrałam barwnik czerwony i niebieski i zabrałam się za farbowanie. Zafarbowałam czesankę z mojego ulubionego BFL-a na  kilkanaście odcieni czerwieni, purpury, fioletu, niebieskiego i uprzędłam podwójną nitkę. Z około 200 gramów uzyskałam 670 metrów kolorowej przędzy.

Eksperyment nie do końca się udał. Pod koniec farbowania czesanki coś pokręciłam z czerwonym barwnikiem i połowa drugiego motka różni się znacznie od reszty.
Motki długo czekały na przerobienie. Chciałam zrobić z nich szalik, ale nie mogłam się zdecydować na wzór. Dwa podejścia skończyły się pruciem. Ostatecznie sięgnęłam po wzór Chinese Lace z książki 'A Treasury of Knitting Patterns' Barbary Walker. Wypatrzyłam go na blogu Dagmary i skorzystałam z udostępnionego przez nią schematu tutaj - klik. Wzór przerabia się na prawej i lewej stronie. A tak wygląda przędza w gotowym szaliku.

Zużyłam około 140 gr mojej eksperymentalnej przędzy, dziergałam na drutach 4,5mm. Szalik ma wymiary 160cm x 45cm. Został przetestowany w marcowe i kwietniowe zimne dni i spisał się rewelacyjnie.
Parę dni po skończeniu mojego szalika znalazłam post Antosi, w którym prezentowała szal zrobiony przez siebie tym samym wzorem. Zaglądnęłam na stronę z której pochodził wzór i... zobaczyłam szalik z podobnej cieniowanej przędzy - klik.

Podsumowując eksperyment - z efektu końcowego jestem bardzo zadowolona i pewnie powtórzę całą zabawę jak tylko odkryję gdzieś złoża wolnego czasu;)

Pozdrawiam Was serdecznie:)

Filcowane szale

Bardzo lubię prząść nitki z runa owieczek rasy Blue Faced Leicester. Włos jest dłuższy niż u Merynosa jest sprężysty i ma połysk. Byłam ciekawa jak czesanka zachowa się w trakcie filcowania. Przygotowałam dwa kawałki czesanki, z których powstały dwa szale.
Pierwszy - pomarańczowy z domieszką beżu i jasnego brązu ma wymiary 180cm x 30cm (bez frędzli)

Drugi - melanż turkusowo-zielono-żółto-szary ma wymiary 180cm x 33cm (też bez frędzli)

Szale są cienkie, dziury są jak najbardziej zamierzone:). Nie są tak delikatne jak te z czesanki merynosowej, ale za to grubszy włos tworzy ciekawy rysunek dający wrażenie trójwymiarowości. W połączeniu z melanżami kolorów nasunęły mi się skojarzenia z obrazem impresjonistycznym. I te frędzle... bardzo mi się spodobały.

Pozdrawiam serdecznie wszystkich zaglądających:)

Miłe spotkanie i jego efekty

Trzy tygodnie temu w sobotę umówiłam się na spotkanie przy kołowrotku z Asią, bardzo sympatyczną, energiczną i uzdolnioną osobą. Było o czym rozmawiać i co robić, więc czas szybko nam upłynął.
Priorytetem był kołowrotek Asi. Próbowałyśmy go podregulować, ale okazało się, że niezbędna będzie pomoc stolarza. Asia przędła więc na Fantazji, a ja poznałam możliwości ręcznej gręplarki. Te roladki to wełna Blue Faced Leicester z Alpaką. Włóczkę o takim składzie zauważyłam w przepisie na szal Laminaria.

Rozmowy o wełnach i przędzeniu szybko rozszerzyły się na inne rzeczy, którymi zajmuje się Asia - filcowanie i biżuterię sutaszową. Zrodziły się plany wspólnego przędzenia, filcowania, gręplowania itd... Było to bardzo energetyczne i twórcze spotkanie. I bardzo się cieszę na kolejne:))) Na pożegnanie zostałam obdarowana przepyszną nalewką aroniową.

A efekty?
Asia przędzie już pierwsze nitki na swoim nowym kołowrotku, a ja złapałam za igłę i powstała moja pierwsza sutaszowa bransoletka. Autorką wzoru jest Marta Zanzottera. Bransoletka pojawia się na zdjęciu jej książki o sutaszu "Creare con il Soutaches".

Pozdrawiam:)

Jesienne docieplacze

Moje znikanie niezbyt dobrze wróży temu blogowi. Przyczyna - tyle do zrobienia, a czas nie chce się ani rozciągnąć, ani na chwilę zatrzymać, czyli... nic nowego i nic nie zapowiada nadejścia jakiejś zmiany. Dziękuję wszystkim, którzy tu zaglądali mimo, że nic się nie działo i wszystkim, którzy pytali czy żyję i próbowali zmobilizować do pisania. A więc czas odkurzyć bloga i podzielić się z Wami tym, co udało mi się ostatnio ukręcić:)

Sięgnęłam ponownie po cztery gotowe kolorowe czesanki z World of Wool. Pomarańczową - na zdjęciu u góry po prawej stronie - uprzędłam jako 3 ply, czyli z trzech nitek. Więcej szczegółów w następnym poście. Pozostałe zostawiłam w postaci singli.

Próby farbowania wełny corriedale, merynosa i blue faced leicester udały się i powstały kolorowe motki o podwójnej nitce, które nazwałam jesiennymi docieplaczami z racji składu i kolorów, które kojarzą mi się z ciepłym i przyjemnym obliczem jesieni.  

W ruch poszły też włóczki, które uprzędłam jakiś czas temu i robótki zaczynają już nabierać kształtów. 



Wyjątkowo malownicza jesień sprawiła, że wybrałam się z aparatem by nazbierać trochę innych docieplaczy. Teraz, gdy za oknem szaleje Pani Zima, z prawdziwą przyjemnością wracam do tych zdjęć, przypominam sobie kolory i zapachy, które towarzyszyły jesiennym spacerom... 

 

... i że jest coś takiego jak słońce, które obecnie ma problemy z przebiciem się przez ciężkie chmury.



  

Uroczy psiak w centrum drugiej fotki wabi się Baster. Jest całorocznym docieplaczem, pieszczochem i super urwisem - takie psie 3 w 1:))) Rządzi u rodziców, do nas też często zagląda niby to sprawdzić czy wszystko OK, ale jego oczy wyraźnie się pytają 'no to jak, dostanę coś dobrego na ząb?'

Pozdrawiam ciepło