Kołowrotek wesoło terkocze, na drutach przybywa oczek... ale nie o tym miała być mowa.
Tym razem trochę o moich zielonych podopiecznych, którzy panoszą się na parapetach i nie tylko. A dokładnie, o tych kwitnących.
Niezawodnymi kwiatkami, które kwitną u mnie każdego roku są fiołki afrykańskie. Obficie kwitną i są piękną ozdobą.
Na świecie jest wielu hodowców, którym udaje się uzyskiwać odmiany o przeróżnych kolorach kwiatków, o liściach biało-zielonych albo marmurkowych. W zeszłym roku jeden z odmianowych fiołków urzekł mnie swoją nieprzeciętną urodą. Nazywa się Lilian Sparkler. W tym roku doczekałam się pierwszego kwiatka.
Jest jeszcze niekształtny i malutki, ale roślina bardzo sie stara i szybko rośnie.
Fiołki są bezproblemowymi kwiatkami. Podlewam je tylko letnią wodą i staram się nie przelać, bo nie lubią nadmiaru wody. W lecie dokarmiam. Przykurzone liście przemywam co jakiś czas pod strumieniem bieżącej letniej wody. Łatwo rozmnaża się je z sadzonek liściowych, więc fiołkowa gromadka może się szybko powiększać, jeśli znajomi też lubią te kwiatki:)
Moją ulubioną roślinką tego lata jest hoya lacunosa. Jest niepozorna, ma małe listki, małe kwiatuszki, ale za to jak cudnie pachnie! Bardzo chętnie kwitnie. To nie to, co humorzasta hoya carnosa, która pięknie wygląda, ale nie rozpieszcza mnie kwiatkami.
Po lewej hoya carnosa, po prawej lacunosa
Lacunosa zaczęła kwitnąć w maju; stała wtedy na parapecie w sypialni. Gdy rozwinęła trzy baldaszki kwiatków musiałam ją wynieść do salonu, bo nie dało się spać. Zapach jest bardzo intensywny, przypomina zapach goździków. W odpowiedzi na przenosiny hoya zrzuciła wszystkie kwiatki, nawet te nierozwinięte. Ale chyba spodobało jej się nowe miejsce, bo znowu zakwitła. Momentami jej zapach roznosił się po całym domu.
Lacunosa też jest łatwym kwiatkiem. Lubi wilgotne powietrze, więc od czasu do czasu ją spryskuję letnią wodą, chronię przed bezpośrednim słońcem. Podlewam nie martwiąc się, że ją przeleję, jak inne hoye, które są wrażliwe na nadmiar wody. Lubi duże doniczki, może być prowadzona jak roślina zwisająca, albo pnąca. Moja dostanie drabinkę jak tylko przestanie kwitnąć.
O innych milusińskich nastepnym razem:)
W czasie gdy czesanka się moczyła, wybrałam barwniki z których stworzyłam własne kolory. Sięgnęłam po amarant i dodałam do niego odrobinę różu, w drugim pojemniku połączyłam żółty barwnik z fioletowym. Barwniki, zgodnie z przepisem, rozpuszczałam w gorącej wodzie. 
Do garnka, którego używam już teraz wyłącznie do farbowania, wlałam małą ilość wody i odrobinę octu winnego. Czesankę przeniosłam do garnka. Sprawdziłam, czy ilość wody jest odpowiednia. Według opisu Basi wody powinno być tyle, by po przyłożeniu dłoni do czesanki było czuć jak pod nią zbiera się woda (patrz pkt. 3 we wpisie Fanaberii). Plastikową łyżeczką nałożyłam przygotowane barwniki na czesankę. 
